Heerlijk geslapen in ons grote bed in Phnom Penh. Als ontbijt hadden we wel trek in een stokbroodje. Gisteren hadden we geen geluk om iets te vinden, misschien deze ochtend wel? We deden een blokje om, langs het winkielcentrum, maar geen stokbroodjes helaas.

We besloten om maar bij ons hotel te ontbijten. Daar hadden ze wel een stokbrood met omelet voor 1.50 dollar. Best een normale prijs en lekker!

Na ons ontbijt liepen we naar het Royal Palace. Een gedeelte ervan kan je bezoeken. Het was heel mooi, super goed onderhouden. Mooie grasveldjes en hegjes. Op het terrein stonden allemaal tempels en gebouwen. Een aantal gebouwen waren behoorlijk groot zoals de Throne Hall en de Silver Pagoda. De Silver Pagoda lag vol met zilveren vloertegels. Een deel daarvan kon je zien, het grootste gedeelte lag onder tapijt ter bescherming.

Verder waren er veel Boedha’s te zien. Er was ook nog een immens grote voetafdruk van Boedha in goud. Erg bijzonder allemaal. Het hele complex was mooi en de bouwstijl is weer heel anders dan wat we tot nu toe hebben gezien.

Na het paleis liepen we weer richting het hotel om even op te frissen. Daarna gingen we pinnen en lunchen. We gingen lunchen bij een goedkoop eettentje dat we op de weg naar het paleis waren tegengekomen. Ze verkochten er voornamelijk sandwiches en burgers en de prijzen kwamen niet boven de 4000 riel uit (1 dollar). Dat was wel wat voor ons!
Ik had een chicken burger met cola en Margot een egg sandwich en sprite. In totaal minder dan 3 dollar kwijt. Absurd weinig weer.

Ons volgende uitstapje ging naar het National Museum. Dit zat ook in een heel mooi gebouw, binnen mocht je helaas geen foto’s maken. Er stonden heel veel oude beelden, waarvan sommige van Angkor Wat kwamen. Enkele waren echt heel groot en mooi bewaard gebleven.

Er was ook veel uitleg over hoe een redelijk recente site was gevonden in een meer dan af en toe droog stond. Uurtje rondgelopen ofzo.

We wilden een TukTuk nemen naar het Tuol Sleng Museum (http://www.tuolsleng.com/ en http://en.wikipedia.org/wiki/Tuol_Sleng_Genocide_Museum). Deze voormalige school was tijdens het rode Khmer regime een gevangenis / security facility S-21. We wilden maar 1 dollar betalen, daarvan kregen we geen tuktuk, maar een motor wilde ons wel brengen. Leuk! Samen achterop bij 1 motor, best spannend maar het ging hartstikke goed.

Het museum was heel indrukwekkend. Je kon vrij rondlopen door de gebouwen en overal was wel iets te zien. Je kon goed zien hoe het origineel was gebouwd als school. Maar helaas misbruikt als gevangenis complex. Bij 1 complex zat nog prikkeldraad om het gebouw, zoals het er echt heeft uitgezien.

In de gebouwen hingen foto’s en verhalen. Ook stonden er nog originele stalen bedden waar dode mensen op lagen toen de gevangenis bevrijd werd. Er lagen toen nog 14 dode mensen die gruwelijk gemarteld waren. Daarvan waren ook foto’s te zien. In totaal zijn er maar 7 (?) mensen levend uitgekomen.

Een andere interessante foto tentoonstelling die er te zien was, was van een zweed die tijdens het Pol Pot regime uitgenodigd was om een bezoek te brengen aan Cambodja. Je ziet zijn foto’s met daarbij zijn gedachte toen en nu. Hij wist toen nog niet dat het zo’n vreselijk regime was. Het was bijzonder om te zien hoe hij er toen en nu over dacht.
Nu realiseerde hij zich dat sommige dingen gewoon opgezet waren speciaal voor het buitenlandse bezoek.

Weer een andere tentoonstelling had de verhalen van overlevenden over hun familie die was omgekomen. Ook was er een tentoonstelling met verhalen over mensen die voor het Pol Pot regime gewerkt hebben (maar geen vreselijke dingen hebben gedaan), meer omdat het moest of toen de beste optie leek (anders werden ze vermoord). Moeilijk hoor.

We hebben ook nog een documentaire gekeken over het verhaal van een man en een vrouw die ook zijn omgekomen. In de documentaire waren ze ook in S-21 en was er ook een assistent die in S-21 werkte aan het woord. Hij zou mensen in trucks hebben geladen en zelfs geslagen hebben met een ijzeren staaf, maar niemand hebben vermoord. Toch was het dubieus dat hij er gewoon vrolijk bij liep. Wat was zijn rol precies? Hoe kon het dat hij er gewoon zo vrijelijk en zonder schaamte over kon praten? Vragen vragen.

Al met al was het wel een deprimerend maar bijzonder museum. Het was ook niet zo druk, geen grote groepen. Het was er rustig en een mooie rustige sfeer. Het hoort bij de geschiedenis van Cambodja, dus je moet er toch zeker geweest zijn.

Vanuit S-21 werden de mensen gedeporteerd naar de Killing Fields. Daar gaan we morgen kijken.

’s Avonds gegeten bij een Khmer / Indiaas restaurant, maar gewoon Khmer eten besteld. Weer erg lekker! Totaal 5.50 kwijt. Aardige mensen daar, plus gratis Indiaas snackje vooraf en gratis toetje (zoete substantie, geen idee).