Vandaag gingen we Vientiane bekijken. We wilden ontbijten bij Sticky Fingers, maar die was nog niet open helaas. Wat rondgelopen en uiteindelijk bij een tuin met waterrad gaan eten. Margot werd direct door 4 muggen gebeten, maar het eten was goed. Ik had een kipsandwich met stokbrood en Margot had thee met stokbrood en boter en jam.

Voor we Vientiane gingen bekijken wilden we informeren bij het busstation hoe laat de bus naar Ponsavan zou gaan morgen. De eerste vertrok om 6.30. Alle bussen waren met airco. De trip duurt ruim 10 uur, daarom willen we zo vroeg mogelijk vertrekken. Kaartjes kunnen we pas morgen in de bus kopen, dus we moeten er op tijd zijn.

Met de tuktuk werden we afgezet bij Patu Xai, het victory monument. Dit is een soort Arc De Triomphe, maar dan Laos style. Het was er behoorlijk druk met toeristen, het is dan ook één van de bekendste punten van Vientiane. Je kon er ook nog op klimmen, voor 3000Kip. Dit hebben we gedaan, vanaf boven had je een leuk uitzicht en zag je een deel van de Mekong lopen.

Terug beneden wilden we lopen naar That Luang, maar dat was ons toch iets te ver, het ging ook nog eens bergopwaarts. We hebben dus maar een tuktuk geregeld die ons wilde brengen voor 10.000Kip. Dat is 1 euro ongeveer.

That Luang is een Boedistische tempel, erg groot en het heeft een grote gouden punt, waardoor het erg herkenbaar is. Om de punt staan kleinere Stupa’s. En de rand is in de vorm van lotus bladeren. Je zou het moeten zien om het te begrijpen.

Voor 5000Kip pp kon je dichtbij komen en op de eerste verdieping komen. We zijn er omheen gelopen en wat foto’s gemaakt. Je kon er niet in, geen idee of dat eigenlijk mogelijk is. Na ons bezoek gingen we nog wat drinken, Margot nam een 7up en het flesje werd zo leeggeschonken in een plastic zakje met rietje erbij. Erg grappig.

Met de tuktuk zijn we naar Wat Sisaket gegaan. Maar die was nog dicht en zou ’s middags weer opengaan. We hadden honger en zijn gaan eten bij een hondentent. Zo noemt Margot dat, omdat het een lokaal straattentje was dat een beetje in een raar achteraf steegje zag. Maar het eten smaakte wel goed. We durven hier veel meer van de straat te eten dan in India. In India kon je ook geen lekkere dingen op straat krijgen.

Na het eten nog op een mooi Europees pleintje gezeten met daaromheen restaurantjes en in het midden een fontein (die het niet deed) met bankjes.

Wat Sisaket is een van de oudste gebouwen van Vientiane, omdat het niet platgebombardeerd is in de oorlog. De andere Wats (tempel complexen) in de stad zijn nieuwer. Het is nu een soort museum. Het leek op een klooster, met in het midden een groot tempel gebouw. Rond de tempel stonden heel veel Boeddha’s, zo’n 7000. Grote, maar ook hele kleine allemaal in nisjes in de muur. In de tempel stond een 8 meter hoge Boeddha, die was mooi om te zien en we hebben er binnen even rustig gezeten. Je bent dat half afgesloten van de buitenwereld en het was er lekker koel.

Tegenover Wat Sisaket zat Wat Phra Kaeo. Daar stond vroeger de Emerald Boedha die nu in Bangkok schijnt te staan. Er lag een tuin omheen en we vonden zelfs nog een pot van de Plain Of Jars die in de tuin stond. In de tempel zelf stond een Boeddha beeld en verder was het ingericht als museum met allerlei kleine oude stenen Boeddha’s. Niet zo interessant verder.

We hebben hier in Vientiane nu wel erg veel Wats / Tempels gezien! Gisteren een aantal en vandaag weer. Ze zijn wel mooi maar het is ook wel weer genoeg geweest.

Voor ons bezoek aan de Plain of Jars hadden we nog 900.000Kip nodig. Je kan hier maar maximaal 700.000 pinnen, dus we wilden een cash advance op de creditcard. Hierover hadden we gelezen in onze reisgids.
Bij een money exchange bureau konden we dit doen en het was eigenlijk heel makkelijk. Creditcard en paspoort gegeven en er werd 110 dollar afgeschreven. Hiervoor kregen we dan 900.000 kip en hij hield een commissie van 3 procent. We zullen zien wat goedkoper was, pinnen of cash advance. (Later bleek cash advance gunstiger)

’s Avonds hebben we weer gegeten langs de Mekong. Nu bij een ander tentje. Afhankelijk van aan welk tafeltje je gaat zitten zit je bij een andere eigenaar.

Op de terugweg naar het hotel nog een soort opvouwbare lampenkap van katoen gekocht voor 10.000Kip. Leuk voor in de keuken, waar maar een kaal peertje hangt.

Nu nog even tas inpakken, serietje kijken en dan lekker slapen.