We hebben weer heerlijk geslapen in het hotel. Niet onder de dekens dit keer, maar in onze eigen hoesjes. Net iets minder warm. Perfect.

Ik voelde me al een stuk beter vanochtend. Maar Margot is juist iets meer ziek/verkouden geworden.

We hebben ontbeten bij Pedro’s, waar we gisteravond ook al aten. Maar ze hebben daar heerlijke French Toast (=wentelteefjes).

Voor ons hotel staat continu een taxi meneertje die elke keer als hij ons ziet vraagt of we een taxi nodig hebben. Ook vanochtend weer. Maar toen we terugkwamen van ons ontbijt en we besloten naar de Spice Farm te gaan was hij nergens te bekennen.

Uiteindelijk dus maar met een ander taxi mannetje gegaan. Wel in een mooie ruime auto! Voor 600rp naar de Sahakari Spice Farm. De Spice Farm zelf had als entree nog eens 400rp p.p. Best pittig duur!

We kregen een tour van een half uurtje over de Spice farm. Deze was erg mooi, veel mooie bomen en planten, veel groen en een riviertje. Het eerste deel was leuk, een welkomst thee van kruiden en de rondleiding. Maar opeens zaten er overal muggen om ons heen. We werden helemaal lek gestoken. Ik kon niet meer opletten wat het vrouwtje vertelde, alleen nog maar deeten en  muggen wegslaan. Brrr.

Na afloop kregen we nog een lunch, die best pittig was. En wat lekker fruit, ananas en een banaan. Dat ging er wel in. Als geschenk ook nog een zakje met verschillende soorten kruiden.

Nu zijn we even aan het rusten op onze kamer en zo gaan we waarschijnlijk nog even een strandwandeling maken en internetten om een couchsurf plek in Bangalore te regelen.

De strandwandeling was leuk, eigenaardig was wel dat een groep van 5 a 6 zwerfhonden met ons mee liep over het strand, alsof wij ze aan het uitlaten waren.  Vreemd en af en toe een beetje vervelend. Hoe verder we liepen, hoe minder het er werden. Uiteindelijk bleven er drie over, tot we bij het volgende dorp kwamen en daar een andere groep zwerfhonden stond. Nog maar 1 van onze honden durfde verder en die ging zelfs een beetje vechten met de honden van het andere dorp. Op de terugweg zijn ze niet meer met ons meegelopen, ze lagen uitgeput te slapen op het strand. Haha, gekken.

’s Avonds gegeten bij La Trattoria, zag er uit als een soort chique tent, zaten meestal niet veel mensen als we er langsliepen. Je moest naar binnen via stenen over het water, wel grappig.

Toen we binnenkwamen stond er een beamer videoclips af te spelen van oude jaren 90 nummers. Even later kregen we een map met duizenden muzieknummers er in om uit te kiezen. Het was blijkbaar karaoke avond! Margot en ik dachten niet echt na en we gingen een lijstje samenstellen met leuke videoclips die we wel wilden zien, zoals de Macarena en de Spice Girls en de Venga Boys. Wij dachten dat die videoclips dan ook kwamen. We gaven het briefje aan de ober die het aan het karaoke mannetje gaf. Die kwam al naar ons toe om te vragen of we die gingen zingen, wij zeiden nee uiteraard, we wilden alleen die videoclips zien.

Maar toen ging hij dus beginnen met de karaoke! De videoclips stopte en er kwamen van die nep videoclips met de tekst erbij. Niet eens onze aangevraagde nummers, maar gewoon gare onbekende nummers. De karaoke man ging zelf ook nog zingen! Klonk nergens naar. Een ober ging later nog Engelse nummers zingen, dat klonk wel best goed!

Als eten hadden we allebei pizza besteld. Dat was een hele slechte keuze. Niet warm genoeg, als tomatensaus hadden ze gewoon pastasaus gebruikt. Bah. Geen succes! Bij de rekening kwam bovenop de al dure prijzen ook nog eens extra tax! Dat krijgen we tot nu toe nergens. Nouja, slecht eten maar wel gelachen.