Vandaag was echt super gaaf! Margot en ik gingen samen een jungle canopy doen. Dat zijn allemaal kabelbanen midden door de jungle, langs de boomtoppen. We gingen in een tuktuk naar het National Reserve (15 quetzal, was al iets te veel). Het was niet ver, maar wel omhoog, modder etc. We waren blij dat we in een tuktuk zaten en het niet zelf hoefden te lopen.

Aangekomen bij het park kochten we twee tickets voor de canopy (175 quetzal p.p.). Toen moesten we kort wachten op onze twee gidsen. We kregen onze gear aan en werden wel een beetje bang. Een hesje, ook over je schouders, roetsj tuig, helm en twee handschoenen om zelf af te remmen! Uh oh.

Er was een klein oefen parcours waar we voor slaagden. Toen begon de klim omhoog door een jungle pad. Echt heel mooi! We zagen apen en vlinders en liepen over touwbruggen over een mooie waterval. Het was ongeveer 15 minuten lopen. Misschien 20. Maar het was een hele mooie route.

Boven kwamen we aan bij de eerste kabelbaan. Margot ging eerst, toen ik. Eigenlijk ging er altijd 1 gids eerst en de andere gids als laatst, voor de veiligheid. Het was zo leuk, en niet eng. Je sprong niet van een afgrond ofzo, de jungle werd geleidelijk steeds dieper onder je. Ik filmde alles. De tweede run was de langste en had een heel mooi uitzicht. Ik ging samen met een gids, zodat ik mijn handen vrij had om tijdens de rit te filmen en hij met zijn handen ons kon afremmen. Hij stelde dat zelf voor, het waren hele aardige gidsen (Louis en Oscar).

In totaal waren er acht banen. Sommige lang, sommige stijl en snel. Allemaal met een mooi uitzicht over de jungle en het meer. Echt heel gaaf. Eenmaal beneden waren we voldaan! De gidsen kregen een flinke fooi van 100 quetzal. De veiligheid was heel goed en de gidsen letten steeds goed op of je alles om had en bij je had.

Terug in de tuktuk voor weer 15 quetzal. Even opfrissen en toen hadden we met Sofean en Fatima afgesproken om te lunchen en een bootje te nemen. Lunch weer bij het Sunset Café, iets minder lekker dit keer. Er zat een vieze haar in mijn quessedilla’s (35 peso’s). Daarna gingen we onderhandelen over een bootje. Uiteindelijk hadden we een privé boot voor 300 quetzal heen en terug naar San Pedro. Dat lag aan de overkant om 5 minuten varen. Het varen was best heftig! Golven en flink bonken op het water, maar wel gaaf. San Pedro was niet zo boeiend. Wat Maya’s die er hun eigen taal spraken, wat hippies en leuke steegjes waar we nog even in verdwaalden. Totaal 50 minuten rondgelopen.

De boottocht terug was zowat nog heftiger, omdat het ook nog eens regende en er wolken op het meer lagen. Het zag er uit als het einde van de wereld. Toen terug naar het hotel gelopen en nu gaan we naar de salsa.

De salsa was erg gezellig. Leuk om met Margot te dansen op salsa muziek in Guatemala.